چوب بامبو چیست

چوب بامبو

چوب بامبو


چوب بامبو چیست

بامبو که در زبان فارسی به نی خیزران شهرت دارد گیاهی است که در دامنه کوه‌ها و تپه‌هایی که دارای رطوبت ۶۵ تا ۹۰ درصد باشد روئیده یا کشت میشود . میزان رطوبت ، حرارت موجود در منطقه و نوع خاک تعیین کننده کیفیت و مرغوبیت بامبوبوده وهر چه میزان رطوبت و حرارت بیشتر باشد کیفیت محصول نیز بهتر خواهد بود . گیاه بامبو که تاکنون بیش از ۶۶۲ نوع آن شناخته شده دارای قطر و ضخامت‌های متفاوت است و در حال حاضر بهترین نوع بامبو در ژاپن ، چین و بطور کلی کشورهای شرق آسیا و هند روئیده و کشت میشود و در ایران میتوان لیالستان لاهیجان علی آباد ( در فاصله سخت سر و تنکابن ) قاسم آباد در رودسر و تقریباً بیشتر نقاط شمال کشور را در زمرد مساعد ترین مناطق رویش بامبو به حساب آورد . در این مناطق بیشه‌های کوچکی وجود دارد که در فصل پائیز و اوایل زمستان یعنی هنگام بریدن و قطع ساقه‌های بامبو که هر یک بین ۵۰ الی ۲۰۰ شاخه نی بدست می‌آید . بامبو از چهار قسمت سطح داخلی (دارای پوشش نرم ) ، دیافراگم ( متصل کننده بخش‌های ساقه به یکدیگر) میباشد و پوشش رویه که بسیار سخت و دیرشکن است تشکیل شده و دیافراگم کاملاً فشرده بوده و آب در آن نفوذ نمی‌کند

. بامبو معمولا به رنگهای مختلفی مانند سبز ، مشکی ، متمایل به قهوه‌ای ، عنابی ، و زرد مایل به کرم دیده میشود و اگر چه میتوان مصارف زیادی بر آن قائل شد ولی بطور کلی موارد مصرفیش بیشتر محدود میشود به :

مواردمصرف :

  1. .استفاده از آن برای تغذیه
  2. .بهره برداری به منظور تهیه کاغذ و اشیاء مختلف چوبی و سایر معارف صنعتی
  3. .کاشت در اطراف باغها و مزارع جهت حفاظت محل

گیاه بامبو محتوی مقدار فراوانی سلولز است که میتواند برای تهیه کاغذ و همچنین ابریشم مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد. در ایران کشت بامبو هنوز رواج چندانی ندارد و صرفنظر از بخشهای کوچکی در شمال کشور که در آنها مقدار محدودی بامبو کشت میشود صنعتگران سایر نقاط از بامبوهای خودرویی که در اکثر شهرهای شمالی و بویژه منطقه لیالستان لاهیجان وجود دارد، استفاده میکنند. استفاده از بامبو جهت تولید محصولات مختلف تقریباً از زمان کشت چای در ایران ، رواج یافت چرا که از بامبو به عنوان حفاظت محل چایکاری بکار گرفته شد و صنعتگران همزمان با بهره برداری چایکاران از مزارع چای به موارد استفاده متعدد آن برای ساخت فرآوردههای گوناگون پی بردند و ساخت محصولات بامبو در گیلان متداول گردید

. برای تهیه یک ظروف بامبو ابتدا نئی را که قبلاً در انبار گذشته شده و خشک شده‌است با اره نجاری و به قطعات ۸۰ الی ۱۰۰ سانتی متری در میآورند و لبه این نوارها را با وسیلهای که در اصطلاح محلی «ماشین» نامیده میشود به عرض مساوی در میآورند و پس از زنده کردن آماده بافت مینمایند .

یک محصول از نوع مرغوب باید دارای ویژگیهای زیر باشد :

  • *رنگ آن طلایی متمایل به سفید باشد .

قابل ذکر است که بامبوئی که رنگ آن سبز باشد نشان دهنده خشک نبودن آن بوده و احتمالاً سیاه میشود

  • *شبکه هایی که بعد از بافت ایجاد میشود باید منظم و یک اندازه باشد
  • مفتولی که برای وصل کردن بعضی از قسمتهای آن به کار می رود باید بسیار ظریف بوده ودقت کامل در پیچاندن آن به کار رود .

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 × چهار =

      خانهدرباره مافروشگاهتماس با ما